Przejdź przez święte drzwi: jubileuszowa podróż LGBT+ katolików i ich rodzin w kościele
Refleksje pobrane z miejsca Kairos, grupa chrześcijan LGBT+ i członków ich rodziny we Florencji
Jubileusz to niezwykły czas w Kościele katolickim: moment łaski, pojednanie i odrodzenie. Ale co to znaczy dla katolików LGBT+ i ich rodzin uczestniczyć w tej ścieżce kościelnej?
Dlaczego czują potrzebę bycia tam, przekroczenia tych świętych drzwi, przynosząc ze sobą swoje historie i nadzieje? A przede wszystkim, co ten gest reprezentuje dla całego Kościoła katolickiego?
Ścieżka pojednania
Dla wielu osób LGBT+ i ich rodzin relacje z Kościołem katolickim były często naznaczone chwilami bólu i nieporozumień. Jubileusz to jednak czas, który oferuje możliwość naprawy i znalezienia miejsca w społeczności kościelnej.
Przejście przez święte drzwi staje się głębokim gestem, który mówi: „To także mój dom”. Jest to akt pojednania, nie tylko z Bogiem, ale z tym kościołem, który pomimo jego niedoskonałości pozostaje miejscem łaski i nadziei.
W Biblii jubileusz jest opisywany jako czas wyzwolenia i powrotu, moment na przywrócenie równowagi w związkach i społeczności (Levitito 25.10).
Dla tych, którzy czują się na marginesie, ten czas reprezentuje wezwanie do uznania ich przestrzeni, nie jako koncesji, ale jako prawa synów i córek Bożych.
Margines, który się koncentruje
Jezus w Ewangeliach zawsze zmierza w kierunku marginesów. To właśnie zaczyna się jego misja, w której ludzie wykluczani lub osądzani są ludzie. Pomyślmy o przypowieści o zagubionych owcach (Łukasza 15,4-7): Pasterz pozostawia dziewięćdziesiąt dziewięć, aby poszukać tego, co został utracony, a kiedy go znajdzie, jest radość dla całej społeczności.
Przekraczanie świętych drzwi jest zatem nie tylko osobistym gestem, ale aktem, który odwołuje się do całego Kościoła katolickiego. Kiedy margines decyduje się wejść, przynosi ze sobą rany, ale także możliwość przekształcenia społeczności. Nie możesz być w pełni pojednanym kościołem, jeśli ktoś pozostanie poza domem.
Dom Kościoła katolickiego dla wszystkich
Podczas podróży jubileuszu każda osoba ma miejsce. Paolo pisze: "Jak w jednym ciele, mamy wiele kończyn, a te kończyny nie mają tej samej funkcji, więc my również, pomimo wielu, jesteśmy tylko jednym ciałem w Chrystusie i każdy ze swojej strony jesteśmy ograniczeni do siebie"(Rzymian 12.4-5).
Kościół katolicki jest żywym ciałem, wykonanym z różnorodności. Za każdym razem, gdy wchodzi margines, całe ciało znajduje swoją kompletność. Ilekroć rana jest pojednana, cała społeczność rośnie. Ścieżka katolików LGBT+ i ich rodzin jest zatem łaską nie tylko dla nich, ale dla całego kościoła, ponieważ przypomina, że prawdziwa społeczność jest wbudowana w miłość i włączenie.
Gest, który wie o proroctwie
Przejście przez święte drzwi oznacza wiary w Kościół katolicki, który może się zmienić, pogodzić i odrodzić się. Jest to znak wiary, odniesienie do nadziei i akt miłości wobec społeczności, która wciąż musi nauczyć się naprawdę powitać.
Ten gest jest nie tylko dla tych, którzy go wykonują, ale także dla całego kościoła. Jest to zaproszenie do budowy tego królestwa razem, w którym każda osoba znajduje swoje miejsce, ponieważ: ”Radości i nadzieje, smutek i lęki dzisiejszych ludzi, zwłaszcza i wszystkich cierpiących, są także radościami i nadzieją, smutkiem i lękami uczniów Chrystusa„(Gaudium et spes, 1).
Tylko kościół katolicki chodzący razem może być domem dla wszystkich, nikt nie został wykluczony.